O BEN OLABİLİRİM

Bir köşe başında
Otobüs garında ya da istasyonda
Gözünü yollara asmışsa biri şaşırma
O ben olabilirim

Hatıralarının ağırlığından ezilmiş bir bankın üzerinde
Kimsesizliğine sarılıp uzanmış evsizler gibi
Gözyaşlarını tükettiğine pişman
Yıldızları sayarken görürsen perişan mı perişan
O ben olabilirim.

Bir sokak başında
Ya da bahçeli bir evin önünde
Kış günü umutlarını doğmamış tomurcuklara bağlayıp
Dilekler dilemiş birini görürsen düşünme fazla
O ben olabilirim

Gecenin en ayaz saatinde
Dualarını kollarıyla gökyüzüne göndermiş
En kibarından yüzüne konan kar tanelerinde
Erimiş birini görürsen üşüme sakın
O ben olabilirim.

Ağlatmayı sevmeyip sessizce
Yanaklarına ağladıkça
Damlaların tuzunda kavrulan birini görürsen
Sen ağlama, sakın ağlama
O ben olabilirim

Sonbahar rüzgârıyla kendini yerden yere vurup
Savrulan bir yaprak görürsen
Bırakma sürünsün, yakala
O ben olabilirim.

Issız bir yolun kenarında bekleyen
İsim unutulmuş bir mezar taşı görürsen şayet
Yüzü yola dönmüşse, bekler gibiyse
O ben olabilirim

Yüreğin burkulmasın sakın, sen vardın
Her şey bir yanaydı, dünyalar kadardın
“Aşkım! ” diyerek yüreğimi nasıl da sarardın
Bir yığının altına dikkat kesilip
Böceklerin şarkılarına eşlik eden bir ses duyarsan irkilme
O ben olabilirim.

Turgut Güler Uzdu




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir