Permeperişan oldu ahvalim
Çak çak oldu sinem....
Hun ile keşmekeş oldum
Aşkın ile derbeder oldum...
Bak en sonunda sersefil hale düştüm
Hiç merhametin yok mu ey sevgili ?
Birazcık da olsa içinde sevgi yok mu senin?

Nazarın,bakışların kahretti beni
Perişan etti güzel gözlerin
Yaktı,harap etti sinemi...
Aklım,ruhum ve yüreğim
Firar etti aşkından...
Viran oldum,harap oldum
Yıkıldım tarumar oldum
Yandım kül oldum...
Sen de hiç acıma yok mu sevgili ?
Biraz da olsa insaf yok mu sevgili ?

Mürg-ü hazan misali uçup gittin
Ansızın bir gün....
Öksüz kaldım ortada
Harap oldu gönül saraylarım...
Ama sevgili hala bitmedin bendeki sen
Bi geçen anılar kaldı geride senden geriye
Bir de senin hayalin ve içimde bıraktığın ateş kaldı geriye...

Sesleniyorum son bir kez sana
Ya çık gel de sev beni gönülden
Ya terket adam gibi...
Ya vuslatınla güldür yüzümü
Ya da ölümünle hoşnut et gönlümü
Ya son ver bu ayrılığa sevgili
Ya da ayrılığın lanetiyle kahrol sevgili....
Sen de hiç acıma yok mu sevgili ?
Biraz da olsa insaf yok mu sevgili ?

SAYGILARIMLA
07.4.2009 (M.ZAHİD AY)