Temizlik imandan, demiş atalar,
Aslan yatağında, pislik olmazmış.
Kirliliği tutup, çöpe atalar,
Hastalığı versen, kimse almazmış.

Kaldırım üstüne, tükürmüş yere,
İzmarit atmışlar, binlerce kere,
Suyunu içtiğim, çimdiğim dere,
Fabrika altında, temiz kalmazmış.

Eksoz’un dumanı, kömürün isi,
Hastalık çağırır, havanın pisi,
Arsızın çığlığı, demirin pası,
Dünyanın malıyla, kefen dolmazmış.

Babanın mirası, evlada düşer,
İnsanın cahili, yolundan şaşar,
Arsızlık, hırsızlık, peşinde koşar,
Dillerin yalanı, komşu bulmazmış.

Bataklık içinde, ömür biterse,
Güllerin dalında, karga öterse,
Bir damla sevgiye, servet yeterse,
Aşığı görmeyen, kıymet bilmezmiş.

Ferhat’ım ders alır, duyduğu sesten,
Özgürlük olur mu? Altın kafesten,
Medet umar olduk, son bir nefesten,
Mezarı görse de, aşktan yılmazmış.

Ferhat ARSLAN(Haliloğlu)
(6+5=11) 04.04.2007
www.ferhatarslan.com