8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1726
Okunma

Bir zamanlar hayat bana gülerdi
Etrafımda dostlar vardılar anne
Başıma gelince yoksulluk derdi
Ne arayıp nede sordular anne
Ne geldiler ne de veda ettiler
Canım dediklerim bir bir gittiler
Sanki beni bir ateşe attılar
Ne umut ne vefa verdiler anne
İnsanlar uğruna verdiğim emek
Böyle üç kuruşa değmezmiş demek
İsyanım var şimdi suçmudur sevmek
Eğilmedim ama kırdılar anne
Ölsem bile tınmaz senden başkası
Bu adımı anmaz senden başkası
Kul Mehmed’im yanmaz senden başkası
Vefayı alnından vurdular anne.
Mehmet Koca