Heyt be dünya,
ben geldim.
hazırla kendini,
belanı peşimden sürükledim.

önce masumiyet gömleğimi giydim,
taktım çocuksu kravatımı.
aldım ekmeğimi, çikolatamı,
çıktım sokağa.

küfür etmeyi nefret etmeyi
bisiklet rüyamdayken parasızlığı,
dalarken eriklere hırsızlığı,
sen öğrettin bana hoca dünya.

Heyt be dünya,
ben geldim.
hazırla kendini,belanı
peşimden sürükledim.

arkadan bıçaklayan arkadaşları,
yüzüme bakmayan güzel kızları,
hayallerimi çalan patronları,
sen çıkardın karşıma kahpe dünya.

yırtıldı gömlek,kayboldu kravat,
çamura düştü ekmek, yedin çikolatamı
sokağa çıkmak yasak dedin,
bana karanlığı gösterdin.

şimdi mi?

bir elimde kalem,diğerinde kitap,
sırtımda kağıt çantası,ebimde boyam fıtrçam,
yazılarım,şiirlerim tehlikelidir hee,
resimlerim rahatsız eder seni!

Heyt be dünya,
ben geldim.
hazırla kendini,
belanı peşimden sürükledim.

birgün kızgınlığım(ız) slogana dönüşecek
tirtir titreyeceksin karşım(ız)da,
baban çıksa mezardan,
alamayacak seni elim(iz)den!

Birkan BULUT
balaban Kent Şairleri