Elinde çiçekler, Yüzünde gülücükler
Ah bu kareler şimdi neden mevsimsiz
Bir kuş gibi cıvıl cıvıl ,densizliğinde çırpınır güzelliğin
Kızıla sakladığın umudum neşesiz
Seni tanımıyorum demekten başka
Çaresizliğe boyun eğdiğimi, söyleyemezler bana.

Kendimi unuttuğum..avuttuğum kadar
Kavuşulan değil, kavuşulmayan aşktı
Kaç yıl aktı, suları dinmeyen nehirden
Yüreğim mağaralarda, sarkıtlara sıkışıp kandı
Ne tapınaktı tanrısız.. ben, tek bir umuda parmak kaldırdım
parmağını indir diyordu birileri
Nedenini sen söyle..

Yıldızlar tek tek sönerken şehrimin üstünde
Ayaklarım iner... usulcana merdivenlerden
Köhne bir aşk, köhne bir yama öçünü aldı
Yosun tutmuş saclarımda..ak güvercinler Temmuz’u unutmuş
Minare kanatlarında seneler uyku tutmuş
Mevsim sonunu beklerken.. yağmur toprağın kokusuna siner

İşte ayaklarımda takunyalar, sana demet demet çiçekler
O bendenden geçti, sen nerde kaldın
Topuklarımdan vurdu kör kurşun, yaramı sarmadı yıllar
Sen nerde kaldın ihtiyar nine.o genç kız...
Ruhum avutur cüssemi, beden çok yorgun
Zaman yargısız...af istemez artık mahkum.

Kurt sessizliğinde inlerken yüreğim
Yalnızlık romanını tüketip, özlemi emzirir gözlerim
Odunluğa saklamıştım son bir resmini
Ne kadar güzelmişsin, ne kadar güzelmişsin
Sen yar.