Sevdiğim ol yeter



Yine bir yaz mevsimi,
Aylardan temmuz.
Yine..
Bin bir geceden biri,
Gökyüzü pırıl, pırıl.
Gözlerin gibi.
Yıldızlar ve ay ,
Seni hatırlatıyor bana.
Ağlayarak geçirdiğim ayları,
Yaşadığım günleri,
Yüreğimin en derinlerindeki,
Birkaç tatlı anıyı..

Bu kadar kolay mıydı ?
Neden vazgeçtin benden ve,
Verdiğin o sözden.
Bilemiyorum.
Gözlerindeki sevgiyi görmesem.
Yüreğinin sıcaklığını ,
Sözlerindeki anlamı,
Senden uzakta olmak ise,
Yaşarken ölmek.


Şimdi..
Gururumdan vazgeçiyorum .
Ömrümü verdiğim o sevgimden
ve
Senden asla.
Ne olur anla beni
Hayatıma ufacık bir dokunuş oldu sevgin
Hiçbir sevgi böyle derin,
Hiçbir sevgi bu kadar sonsuz olamazdı.
Beni benden alamazdı.
Sevgin yalnızlığım oldu.
Yalnızlık ise , paylaşılmıyor.
Ne kadar isterdim,
yalnızlığımı seninle paylaşmayı
belki o zaman yalnızlık olmazdı bu..

Seni çok özledim aşkım.
Tıpkı eskisi gibi ,
yine bana gel bir temmuz gecesi.
Yine beraber yürüyelim .
O çakıl taşlarında.
Güneşin altında.
Ben sana yine tatlı tatlı bakıp
Sen yine bana ,
O mahcup gülüşünü ver yeter .

Gel barışalım.
Yarınlarda umudum olmasan da
Bugün.
Sevdiğim ol Yeter…

19-07/2006
Kardelenejla