Şiirlerin piramitlerini anlatırdım sana gecenin yazlığında
Kışlıkları satmış yüreklerin nankör karanlığında
Kumsaldaki çadır ateşinin çimen gözlerinin kömüründe
çizgili pijama kumaşından pejmurde, sensiz ömrümde

Yine sensizlik başağrılarıyla akşama kuruldu,
Çivi çiviyi sökmedi yüreksiz penselerle kutu kutu
Ne sensizlik, ne de nevbahar gölümde,suskun ölümde
Çağlayanlar deresi sevdalandı bu güneşli gözüne
Ne demezler ki bu akşamın durgun aşk yüzüne
Sevmezler mi yalnızlığı senin yüreğinin eteğinde
Giderler mi densizliklerini alıp bir başlarına

Sarı bu gün denizlerim,sensizliğim ve benizlerim
Çığlık yolluyor ayım,güneşim,densizlikleri m
Aşkı tanımak mehtap ışığında,sönmüyor yoz sokak direklerim
Sende yok olmak,dudağının zarfını aşkın yüreğine yollamak
Dersaadet’in en saadetli gülü, aşkımın goncası
Ruhunun loncalarında gizli oturumlarda düşlerim
Angora’nın meltemi,Haziran’da hazurun durduğum lebinde
Nefesine kekik ektim,öpüş kokulum delirdim
Bağrımın devşirilmiş güneşinde karardı gözüm
Yazgılara sabaha karşı direndim yüreğinde
En tatlı şiirini okudum, senin postandan
Yolladığın buseleri içtim,yüzyıllık aşkından öldüm
Şiir sözse ben sana aşkın en ulu sözü oldum
Ol dedim aşık ol,kadının buysa aşık ol
Sabahları oku onun kulağına yazılmamış şiirlerini
En büyük şiirinin o olduğunu söyle, üfleyerek ruhuna
Kahvaltı masasındaki kızarmış ekmek kokulum
Yüreğimin tersiyle sürdüğüm balım,vebalim
Ellerinin yumukluğunda yalnızlığımı bitirdiğim
Okyanuslarda yunusların yol gösterdiği kadınım
Sevdana kar getirdim Keşiş dağından,
Dondurmaya mevsimi ve gönderdiğin buseyi
Sensizliğe gömdüm kendimi,kırdım ihanetin fafur kasesini
Şanslı veledim aşkından biraz şımarık
Aşkın en tatlı halisin,hal bırakmadın bende
Sevmenin başkentisin,aşkının ibadethanesini tavaftayım
İhtişamına yenik düştüm gözlerinin şavkına,
Kıskanıyorum kendi sevgimden,delleniyorum aşkına…

Son şiirim yalnızlığın da paylaşılır, ruhunda rüyalara dalmaçyalı
Ve sevdalar boyun boyunca kaldırım taşlarına döşenmiş
Hissi kablel vukular bakışmaların kamerasına yüklenmiş
Özleyişler bitmemiş bülbülün son çığlığında ötmemiş
Pamuk teninde beyaz sateninin bu yürek böyle hiç sevmemiş
Çıldırışlara uğramış beyaz gerdanında bu aşk-ı şair
Sensizlik vallah tensizliğin kadar acul değil bu acunda
Yücel baba gibi alıp başımı gidesim değil seninle uçasım geliyor
Aşk bu bana hayatı adım adım belletiyor
Kursiyeriz gözlerinde,dudaklarında ki ikinci kura talip,
Aşkın bu yüreğe tek sahip…

cennetin ilk meleğisin,
İnsanoğlunun son dileğisin…
SENİN SESİN VE KOKUN BENDEDİR
SENSİZLİĞİN İÇİNDEN ELBET GEÇERİM
Böyle sevebildiğin için teşekkür ederim…

MEHMET BÜLENT