Adınla-şanınla,sen tanınandın,
Kıymetinle her yerde anınandın,
İnsanların gönlünde şanınandın,
Ününlede duyulandın Muhsin bey!

Sivas ilinden siyasetçi çıktın,
Gelirim dedin,mitinğlere gittin,
Sevenleri yollarda,sen beklettin,
Sivas’tan ayrılmayandın Muhsin bey!

Gittin uzağa gönlümüz ağlıyor.
Kara yazmalar yüreği dağlıyor.
Zamanlar geçtikçe yazma bağlıyor.
Bizlerden ayrılmasaydın Muhsin bey!

Mitinğlerin bitip dönüş yaparken,
Ölüm duygusunu akla kaparken
Katil helikoter seni çırparken,
Keşke binmemiş olsaydın Muhsin bey!

Havada uçarak gelenden oldun,
Sanki azrail’i o anda buldun,
Döngel mevki üstünden sen soldun,
Helikopterle düşendin Muhsin bey!

Kaza geçirip yayıldı kederin,
Demek ki senin böyleymiş kaderin
Can çekişmeye de azrail. derin
Azrail görmez olaydın Muhsin bey!

Ecel terini dökerek can verdin,
Kaderimde bunlarda var mış derdin,
Ebedi mekana sende mi erdin?
Terk edenden olmasaydın Muhsin bey!

Selâ okundu gözümüz ağladı,
Haberlerin gönlümüzü dağladı,
Elimizi koynumuza bağladı,
Sivas’tan canlı çıkandın Muhsin bey!



Muhsin YAZICIOĞLU’nun ölüm hanerini aldıktan sonraki yazdığım ikinci şiir.
Önceki şiirim sağlık haberini beklerken yazdığım şiirdi.