Hiç kimseye alışamadım senden sonra ne sokaklar gülümsedi bana nede aynadaki yüz.Ben sensizligin bedelini ağır ödedim tökezledim, nefes alamadım yorgun düştü bedenim kimsesizlikte ?Senin varlığın hayatmış umutmuş yarına sıkı sıkı bağlanmakmış hayatı anlamakmış:Şimdiyse heryer karanlık yolumun sonu yok gibi düşündügüm herşey aynı gördüğüm yüzler bile solğun dilsiz anlatacağım kimse yok yada ben yokum işde yaşamak sensizlik vız gelmiş bu bedene..... şimdi nekadar mutluyum bak gör görebilirsen ::::::::::::::::Asılsız infazdayım yaşamla ölüm arası yolculuklara çıkıyorum kimi suçumu kabul ediyo kimi zor çekilmez diyo ne anlama geliyo sözler ama duyarsan anlarsan sen duymazlıktan gelenlerdensiz sebepsiz gidenlerden mış gibi muş gibi yola çıkanlardansız ben bile hayatında yer edemedim katıksız geldim sana yetmedim ellerim arasından gittin yolun acık olsun demiyorum senide yolun sonunda bekliyorum belki birgün yaşarsan farkında olursun için kazınırsa agrıdan işde buymuş dersin anlam yüklersin satır aralarına dik kafanı vurursun duvarlara ama kimse duymaz yanlız cekersin agrını ilaç yok nefesin kesile kesile uyumaya çalışırsın sorgularsın her sözünü beklersin ama giden gitmiştir asla gelmezzz gelsede artık fark etmezzzzzzz