Ben puslu gecede kopan bir fırtınayım
Geceleri sessizliğin içinden çıkıp yanına gelen
Sokaklarda arayış içinde dolaşan bir gezgin
Nefesini duyabilmek için çok uzak diyardan gelen

Soğuk havaların ısıtan rüzgarıyım ben
Yağmurda ıssız sokaklarda gezen
Sen uyurken
Kalp atışın uğruna dünyayı verenim ben

Uçuş zevkine kanatsız varanım ben
Ayrılık benim için zaman kavramından uzak
Sen yeter ki iste
Hava olurda gelirim yanına
Bir başka bedende yada

Yorgun gecelerin sabahında
Rüyalarında görüp de hatırlayamadığın
Sanki tanıyorsun da
Nereden olduğunu çıkaramadığın
Kalbinin derinliklerinde hissedip
Elini tam tutacakken kaçırdığınım ben

Yüzünü soğuk sulara vururken
Aynanın karşısında saçlarını tararken
Simanı gözlerim kapalı çizebilenim ben

Aslında senden bir parçayım
Hayallerinde hayat bulan
Sen yaşadıkça yaşayan
Sonsuza dek sensiz ama seninleyim ben...

Sibel AVCI