1003
ZİFİRİ KELEPÇE 5
Hayalin vuruyor sandal barınağına
Bir o yandan bir bu yandan
Işığın yanıyor

Bir ışık yakıyorum ki ben de akşama sönmesin çaresiz endamının aşkına

Issızlık esiyor her taraftan

Denizde rüzgâr
Denizde
Dalgada bin öldüren bin yok eden deli fırtına

Ne sakallı deli
Ne de ihtiyar balıkçı

Halim hal değil
Ahvalim ahval

Almış başını gitmiş ne varsa mavi beyaz sandala dair kayıpta hayalin

Gönül senli ve sensiz
Bense hep alaborada senden sonrası

Günlük ağacı ıssız
Palmiye en perişan haliyle yanımda

Okaliptüs tepemde yalnızlık eser bir o yandan bir bu yandan boyuna

Ne şarkılar başlar bir türlü
Ne de melodi

Susmuş sesin gitmiş bir yerlere ne varsa bir meçhule şiirler

Geleni sen sanırım
Gideni hep sen

Uzak durur gelişin gidişin
Ellerim şaraba
Ellerim beyaz leblebiye vurur

Uzanır ellerim kızıl ve beyaza senin yerine

Bıçkın bir geliş vurur sonra beyhude perişan mı perişan karşıdan
Elleri cebinde kimi

Elinde sigara

Yüzü yüzüme benzemez yaşı yaşıma
Kara bir yürek vurur sonra gölgeli yüzüne

Korkarım
Ürkerim
Ve kin
Ve garez dolanır kan revan sorgusuz sualsiz
Gözüne

Ne gözü gözüm olur
Ne de özü benzer özüme

Sus demiştin sustum
Arama demiştin aramadım

Bekle ta ki ben arayana dek demiştin bekledim

Suskunluğum mahşere kalsın
Aramalarım kıyamete

Beklemelerim cehennemin esfele safına dibine denk

Demek bir gâvur kızıydı
Ömrüme endeksli
Bir Arap küheylanı

Hep özel
Hep özel kalacak

Bir gâvur kızı hep sanı

Bir gâvurun kızı adı hep bende saklı

Dudakları gâvur kirazı

Teni kâğıttan daha beyaz bir kar beyazı

Işığın söndü
Ben söndüm karanlıksın karanlıktayım

Sözün kelamın kesildi tükendim
Ben kesildim
Rüzgârlarım fırtınaya dönüştü

Bir beyaz dağdın hep durur karşımda
Başın dumanlı

Şimdi de bir dağ ben olmam gerek
Hep başım dumanlı

Sen bende bembeyaz bir yürek oldum olası zaten hep kar
Çok hızlı oluyor akşamlar
Saçlarımda en hızlı zemheri ve kar

Yüzümde dert
Dilimde dert

Sırtımda bir ağır sevda ki en ağır vebal yar

Ve perdeler kapandı
Işıklar yandı

Adın bende kapalı kapılar ardında kilitli kaldı

Ben yandım bana yol göründü
Ciğerim yandı

Dağlandı

Bir o yandan bir bu yandan

Bana bir garip zindan pranga senden artık zifiri kelepçe karanlık kaldı.
özay sağlam