Keşke;

Alzheimer hastası olsaydım

Bütün her şeyi unutsaydım

Unutabilseydim..

Gözlerinin rengini,

Ellerini,

Sıcaklığını,

Gülüşünü,

Bakışını unutabilseydim..

Unutamadım işte

Unutamayacağım da bu gidişle

Artık unutmak istiyorum biliyor musun?

Gezdiğimiz yerleri,

Sokakları,caddeleri,

Pastaneleri,

Sinema salonlarını,

Hatta beraber izlediğimiz Fenerbahçe maçını,

Hop oturup hop kalkışımızı

Ve ;

‘’En büyük fener’’diye nara atışımızı

Neşemize neşe katışımızı

Her şeyi paylaştığımızı

Birbirimizi görmek için zamanla savaşımızı

Bir de sebepsiz kavgalarımızı

Ah bir unutabilseydim..

Ahhhhhhh ..!

Her şeyin anlamı vardı seninle

Beni iyi dinle..!

Biliyor musun..?

Ben hep seni yaşamışım

Hep sendeymişim meğer

Yokluğunda anladım…

Seninle olmak her şeye değer di sanki

Seni o kadar çok seviyordum ki

Sensiz hep karakışları yaşıyorum sandım

Sevildiğimi sandığım zamanlar da…

Halbuki seninle karakışları yaşamışım

En güzel günlerimi bu şekilde anmak

Acı olsa da…

Artık kolayı seçiyorum…

En kolayı unutmak

Unutabilmek..

Ne kadar zordu sensiz yaşamak,

Seninleyken

El ele iken

Sevilmediğini öğrenmek

Ölüm gibi soğuktu inan

Kendi kendimi kandırmak

Sevildiğimi sanmak,

Keşke ölseydim

Artık;

İkinci yüzünü gördüm ya unutmak istiyorum..

Unutmak istiyorum bütün geçmişimi

Senin için ölmeye de değmez..

En güzeli hatırlamadan yaşamak

Hele o arkana bakmadan gidişin var ya

Yok yok;

Ben ALZHEİMER hastası olmak istiyorum..

Sadece seni unutmak için…

Sadece seni…!


ARTIK SONUNA GELDİM,DAYANAMIYORUM..
SIDIKA EMEK

ALLAH KORUSUN...(aminnnn)