KÖPRÜDEN

Bir köprüde yaşıyordu insanlar
Hayatlar her gün akıp geçiyordu
Bir o yana bir bu yana

Kimileri balığa takılmıştı
Oltanın ucunda denize düşe
Balık gelse onu içine alsa
Alsa da götürse bu çilekeş hayatın içinden
Balık bile olsa
Biri elinden tutsa diye
Bekliyordu her gün o köprüde
Balıkta

Araçlar, ardı arkası kesilmeyen araçlar
Son model jipler giderek artıyor da sayıları
Hep bir yerlere yetişmeye çalışırlar
Hayatı tepe tepe yaşamak için
Tüketmek için
Başka bir göze başka bir dokunuş uzak
Bir sonraki park yeri
Kafasında daha alması gerekenler listesi
Liste uzun
Bitmiyor tükenmiyor

Dolmuşlar hayata kestirmeden dalmak ister
Ara yollardan emniyet şeritlerinden
Bazen kırmızı ışıktan geçerler
Dolmuştakiler hayatın imkanları zorlayanlardır
Biraz daha fazla bedel olsun
Ama oturuşsun, daha hızlı gidilsin
Ve hayata biraz daha tebesümle bakılabilsin

Otobüstekiler kıpırtısız
Kalabalık, omuz omuza, dirsek dirseğe
Aynı yolda olmak ve aynı yolda yürürken
Dostunu hep geçmeye çalışmak gibi
Kader arkadaşından bir durak önce binip
Boş koltuğa oturmak
Hayatta boş koltuklar var mı hala

Gençler
Hızlı hızlı yürürler
Bakmazlar sağına soluna
Ne balık tutan adam, ne etrafta bezgin yürüyenler
Ne araçların içindeki bilmem kimler
Kulağında kulaklık, kimbilir nerden ne dinliyor
Hangi kolejde okuyor
Hangi lisede
Hangi üniversitede
Neden diye geçmeyin
Buna göre değişiyor hayatlar
İletişim çağımızın globalleşen dünyasında
Grupsal kültürlerle yetişiyorlar
Orda yaşıyorlar dünyadan uzak
Kendilerinden uzak çokca..

Bir köprü yorgun düşer mi geceleri
O gün üstünden geçen Ayşe’ler, Ali’ler
Şimdi neredeler diye
Kaç hayal kurulur, kaç yatak odası düşünülür
Kaçı uykusuzdur, kaçı sabaha uyanamayacaktır
Ya köprünün altındakiler
Köprü hiç yalnız kalamayacaktır
Kendini düşünemeyecektir
Çünkü hala
Köprünün altında biri
Üşüyor…



2007