Arkanda plastik sandalye, ayakta elinde şarap kadehi,sağın ve solunda yemyeşil yapraklı çınar ağaçları,
Önünde eflatunlu çiçekleri,bana bakarak kurduğun düşünü anımsar mısın,
Ayağında sarımtırak renkli terlik ve üçüncü merdivende güler yüzlü duruşun
Bunları ne gökmavisi ne de parlayan yıldızların habercisinden değil,
Bunların gönderdiğin canlı fotoğrafın gerçek yaşamından öğrendim.
Düşünürdüm,geçmişimi,geleceğimi ve derdim kendi kendime
Yaşamama iyimser bakmamı sağlayan çektiğim acıları hafifleten bana söylediklerin sözlerin
Çünkü gözlerimi karartan bu sözlerin yüreğime akar giderdi,
Oysaki ıssız gecelerde katran tutmuş haldeyim yalnızlıklarımla
Donmuşum ama üşümüyorum tuzlu göz yaşlarımla düş etmek değil yerine seni görmek isterim
Çünkü sen benim için her şeyden fazlasın
Biliyorum bir dilin tüm sözcüklerini kullansam seni tarife yetmez,
Ulaşılmaz oldun hep,dokunmak hissetmek ve deli deli yaşamak isterken seni kocaman bir yalnızlıktı
Payıma düşen her şeyi ertelemeye çalıştım ama erteleyemedim sana benzeyen şeyleri,
Su olsan dokunduğumda bozulurdun,bozulmayan bir şeydin sen
Gidecek bir şey olsan sonun olurdu sonu olmayan bir şeydin sen
Bunları sana yazarken ve seni düşlerken yoruluyorum desem dünyanın en büyük yalanı olur
Ama yalanım yok yoktur.Ama inanmadın ve bitirdin,belki de böyle olması gerekiyordu senin,
Çünkü bir telefonunu bile esirgiyorsun,konuşmayı hemen kesiyorsun ,
Konuşurken bile en zevkli yerinde bile kestiğinin farkında değilsin ,
Opdsss mi önemli ben mi?
Bana müsaade diyerek,beklemeden gitmen doğrumudur sence?
Bugünden yarına ne kalır bilmem ama sen kalırsın içimde yatağı değişmeyen ırmaklar gibi.
Çünkü bana hep kendimi hatırlatırdın. Yakındın uzaktın özlenendin ama bugün değil yarın gibi bir şeydin sen.
Bugün her ölümle biraz daha ölürken seni düşündükçe hayata dönüyorum.
Gelincikler gibi tek bir mevsim değil dört mevsim köşe bucak.
Bir tek benim sevgimle yaşasanda yine de seviyorum seni.
Sensiz dallarını kaybetmiş ağaç gibi yapayalnız kaldım.
Sen benimsin kimse seni elimden alamaz dediğin duyguların hiç biri ölmemiş ve o duygularının zamanı geldiğinde baş kaldırmış ve senin emrinden çıkıyor
artık seni de kendi peşine takıyor. Çünkü sen onları çok uzun bir süre baskı altında tuttun.
Haksızlık ettin... Her neyse her insanın bir hayat çizgisi olurmuş kimisininki uzun kimisininki
kısa önemli olan o çizgiyi uzatmak değil o anları iyi yaşamaktır. Ben senle geçirdiğim her an
için mutluydum ve her zaman maviyi evlat edinmiş düşler gibisin benim için. Sıcak bir gülümsemede
baharda açan tomurcuklarda ve bir bebeğin masumane bakışlarında bulacağım seni kalbinin sahibiyle kal.
Yapma bunu,sevgine sahip çık,bulamazsın bir daha seni bu kadar seveni,
Belki gülümsersin söylediklerime,ama bulamazsın bir daha böyle bir sevgiyi,
Unutma ki,hiçbir şey gerçek aşktan üstün olmaz,anlamalısın ki,faydasını ancak kucağında bulacaksın,
Bunları bilmiyor değilsin,ancak bildiğin şeylerle örtüştüğünde mutlu olacaksın,gör bunları görebildiğin kadarıyla,
Yine sen bilirsin,bildiklerinle kendini tatmin edebilirsin.düşünmek kolay,ama yapılması çok zor olduğunu unutma

HAYDAR UZUN