İçimde dinmeyen acılar,
Sonu gelmeyen yangınlar,fırtınalar
Sabahlar olur uykusuz, için için ağlamalar,
Böyle mi bitmeli sevdalar.

Küstürdün beni hayata,
Sayende yüreğim paramparça.
Prangaya vurdun,attın zindanlara,
İhanet etmeyeceğim aşkıma, asla...

Bu suskunluk, bu gurur niye,
Mutlu musun gittiğin yerde.
Ne oldu, neler oldu hayallerimize,
Affeder miyim sanki, dönsen geriye.

Sen değil miydin sözler,ümitler veren,
Önce Ferhat sonra Mecnun eden.
Çok pişmanım, seninle aldığım nefesten,
Ölemez miyim sandın, son kez görmeden.

Duydum ki yaşlar dolmuş gözlerine,
Atan sendin sevgimizi, engin denizlere.
O kadar alıştırdın ki beni sensizliğe,
Gelme sakın, kal sağlıcakla yerinde.

çok güzel dizeler.duygu yüklü hüzünlü.
dönme derken sanki tam tersini istiyor gibi.
mısralardaki bu serzeniş yüreğindeki sevda sızısının,
bitmemiş olduğunu gösteriyor.seven yürek bitiremezki kolay kolay.....saygılar..