"KİMSESİZLERİN KİMİYDİ,ÜLKÜDAŞLARA YARDI,
ENGİN GÖNÜLLÜYDÜ,LAKİN ,DÜNYA O’NA ÇOK DARDI,
SON NEFESİNDE SARILDIĞI, O’NU ÜŞÜTEN KARDI;
AĞLASIN İNSANLIK, BAŞKANIM UÇMAĞA VARDI!"

Bir kara haber geldi,ak dağların ardından,
Sarsıldık,inanmadık olmaz dedik en isyankarından...

Aradılar,arıyoruz dediler,bulamadılar,yürekler buruk,
Uzadıkça saatler,gözlerle beraber sesler de kısıldı,umutlar kırık...

Zaman bitti,umutlar bitti,anladık bir yiğit daha gitti,
İnsandı,adamdı,liderdi,helalleşti gönüldaşlarıyla sanki hissetti...

Ellibeş kısa yıl,ne çabuk ta geçermiş daha çok işi vardı,
Sanki yeni başlamış gibiydi,heyecanlıydı,lakin vakit çok dardı...

Böyle mi olmalıydı be KOCA REİS,milyonları arkanda bırakıp gidişin?
Acelen ne idi,neden; yaşamayı hak etmeyenlerin önüne geçişin?

Teselli oldu,derler ya; "Yaradan sevdiklerini yanına alırmış,"
İnandın,Bir Büyük Birlik oluştu arkanda, "İNSANIN ESERİ KALIRMIŞ."

"KİMSESİZLERİN KİMİYDİ,ÜLKÜDAŞLARA YARDI,
ENGİN GÖNÜLLÜYDÜ,LAKİN, DÜNYA O’NA ÇOK DARDI,
SON NEFESİNDE SARILDIĞI, O’NU ÜŞÜTEN KARDI;
AĞLASIN İNSANLIK, BAŞKANIM UÇMAĞA VARDI!"