Karlı dağın başında kardelenler açıyor
Gözyaşları suluyor yurda koku saçıyor
Bekler ulu peygamber aguşunu açıyor
Duamızda konuksun yolunda yolcu bizler
Çektikleri sır bize demez içinde gizler

Kar beyaz mazin beyaz saklar beyazı beyaz
Dondururken tenini ağlamadı mı ayaz
Kalem alperenlerin toplu gidişini yaz
Duamızda konuksun yolunda yolcu bizler
Ödediniz kol kola vatan borcunu sizler

Tartsalardı yüreği bedenini tartardı
Niyazımız odur ki imanını kurtardı
Vatan mevzubahisse sınırları yırtardı
Duamızda konuksun yolunda yolcu bizler
Varmak için koştuğun resul yolunu gözler

Ellerimiz semada rahmetler diliyoruz
Amel ile cennet zor biz bunu biliyoruz
Yolunda yürüyoruz yanına geliyoruz
Duamızda konuksun yolunda yolcu bizler
Sana dayanmaz gönül şimdiden seni özler

Kahramanı haince hainler yargıladı
Bir gün kem söz demedi nefsini sorguladı
Attığı her adımla vatanı vurguladı
Duamızda konuksun yolunda yolcu bizler
Yaşayarak anlattın anlatamazdı sözler

Eğilmedi başımız dik duruşun yüzünden
Yol çizdik kendimize ayrılmak yok izinden
İnsan gonca bir güldür bakıyoruz gözünden
Duamızda konuksun yolunda yolcu bizler
Acın dağlarda büyük kanar yüreğim sızlar

Zorlar yenmezdi seni ecel geldi dağlarda
Kalender boynu bükük demez içten ağlarda
Mamak der zindanlar der deli gönlüm çağlarda
Duamızda konuksun yolunda yolcu bizler
Aktıkça gözyaşlarım eski yarayı tuzlar