Göz yaşlarım akarken dedim sana özelim
Her zaman takdir ettim sevgine ve saygına
Yanıp dururken aşık nasıl güler güzelim?
Gül geç diyorsun bana, içindeki yangına.

Bozkırlarda gezerken papatyadan fal tuttum
Sabahsız gecelerde kalbimi zor uyuttum
Sen yanımdan gideli gülmesini unuttum
Gül geç diyorsun bana, içindeki yangına.

Belki unuttun beni, belki hiç anmamışsın
Hep böyle olgun muydun, kimseye kanmamışsın?
Bana dediğin sözden: belli hiç yanmamışsın
Gül geç diyorsun bana, içindeki yangına.

“Bana yar olmaz” dedin “ senin gibi şaşkından”
Ne aşktan anlıyorsun; ne selden, ne taşkından
Demir bir akkor gibi yanıyorum aşkından
Gül geç diyorsun bana, içindeki yangına.

Bütün içtenliğimle seviyorum ben seni
Sabır taşım çatladı, istiyorum buseni
Bir gün sen de yanarsan belki anlarsın beni
Gül geç diyorsun bana, içindeki yangına.

Şükrü ÖKSÜZ