2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1200
Okunma
RUTUBET
Korkmazdık yaşamın
üstümüzde tutacağı rutubetin,
ağır kokusundan.
ketcapla cizilmiş bir yolun
ayrımına , hayatımıza
neşter atarak ayrılıklar
koyduk.
bu yüzden her aynaya
baktığımda,
anlımdaki topağrafik eğrileri
yaşamımdaki gerceklerden,
aldığımı.
ıslak kalmış bu
kentin sağnaklanan
her karışında,
güneşe hasret kalan,
bu toprağın
kuru kalmış çocuklarıydık
bizler.
yosun tutmuş kaldırım taşlarından
rutubet kokan geleceğe
adım atarken,
gözlerin, nemlenmiş
buhulanmış, çamdan ,
yapılmış, bir giotin pencerenin
kenarından.
bakarken özlemle,
boyuna ve batısına uzanan
bir kente,
zeytin gözlerinle.
tuğla kızıllığında sevdiğim,
sen değilsin.
ıslak kalmış bu kentin
sağnaklanan her karışında
güneşe hasret kalan,bu
toprağın kuru kalmış
çocukları artık
sensiz,bensiz.
Y. Savaş Kayhan
[ Geri Dön ]
Cevap Yaz