YOLCU ve NASİBİ

Yolcunun önünden aynı hattı takip eden
Bir dizi minibüs geçer
Ama ilk gelene binmek istemez bazen
Hangisinin nasibiyse mutlaka onu seçer

Minibüs durağın birinde kalır
İnecek yolcular vardır çoğu zaman
Geçer diğeri onu ve bekleyenleri alır
Tekrar davranır diğeri o arada hemen

Bağırır muavin, Allah’ım o ne ısrar
Haydi, artık gel vatandaş diye
Sanki iradeye veriyor ızrar
Nasibi yok ise sözü geçmez kediye

Şoför vitesi beşleye dursun
Uy uşağım sendemi buradaydın
Yıllar sonra görüşüyor temelle dursun
Seni çok aradım nerelerdeydin

Yolcu bu hengâmede düşünüyor
Mütemadiyen zonkluyor beyni
Ama derinleşmeye üşeniyor
Oysa hayatın geneli hep aynı

Hayat iniş çıkış, yokuş yeniştir
Bazen fırsat bazen tehdit doludur
İmkân bazen dardır bazen geniştir
İşte bu hayatın zorlu yoludur

Ve yolcu kaza yapan minibüsü seçmiştir
O gün ki nasibi ölmek ya da sakat kalmak
Minibüsün üzerinden bir tır geçmiştir
Nasip olmamış belki bir korna çalmak

Evlerde bekleşir analar ümitle
Yolcu bazen eve hiç varamaz
Bazen de yolcu uğurlanır bir tabutla
Hayır duadan gayri dünyalık bir şey aramaz

İhsan POLAT 06.07.1997 İstanbul