22
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1546
Okunma

Kör meşâleler aydınlatmış yollarımı
Işığında çirkin yüzlü gölgeler saklanmış.
Görememişim, yalancının gözlerini iyice.
Hissedememişim, aç nefsinin düşmanlığını.
Dost yüzünden böyle kırılıyor kalpler demek ki!
İnançlar; sevgiden yana böyle yara alıyor.
Mukaddes saydığın değerlerin yerle bir olurken,
Güvendiğin limanların iskelesini şüpheler kuşatıyor.
Yazık!! Oysa sevgi kurtaracak bu dünyada insanı.
Zorluklar, yokluklar dostlarla aşılacak.
Kıl kadar sevgi varsa dost dergahında,
Kalplerde birikip, destanlar doğacak yatağından.
Sevgi yağmurları yıkamalı ruhumun ıssızlarını.
Acılarımın çaresi; ana tutkulu dost kucağı olmalı.
Umut güllerim; burcu burcu dost kokmalı.
Ölürken; gözlerimi sıcağı gerçek, dost eli kapatmalı.
ALEV YAVUZ
25/03/2009