Bulgur Aşı

“-hoşaf dediniz de; ulen arkadaşlar
“asgerlikte neyi öğsedin” deye sordularıdı
gece taliminde çavışlar
herkeş anasını, danasını, aşasını-fatmasını
biri de “anamın muşakkasını” dedi
herkes gülmekden yerlere yattı
len muşakka de neyiki deye
badılcan aşıymış meğere

ona “-neye len” dediler
o da “-en sevmediğim yemeğidi de ondan” dedi
bana sorunşa da
onun üsdüne bende “bulgur aşını” dedim
“neye sen de mi seemezdin” deyince
ben de göğsümü gubardalak
“-anam bişirecek de yenmeycek ha” dedim
anamın nası bişirdiğini deyvidim
“-ocaklığa çalıyı çokaracak
açcık köz olunca da
sağcağa vuracak dığanı
ıçcık haşgaş yaa(ğı) kokudacak
diricene dolazı gavıracak
varısa domatiz,
olmadı patadiz doğraycak
bi avış bulguru da dolazlı yağa beledimi
duzunu-suyunu gatacak
da! gapağını gapadıvıcak”

bakdım valla herkeş, gafası ellerinde
mel mel beni dinneyo
bende ıçcık ballandırıvıdım

“-büngüldemeye başlayınca
altındakı ataşı gıranlara çekivicen
ellemen gari bişsin-demlensin dursun
bu ğarada gök domatiz turşusu mu olu
çay sovanı mı
erik hoşafı mı
ya da daşşaklı yoğurt özendiyse
hele hele yuka ekme(ği)n üsdüne
bi ğözel yayacaklar
sofra da galabalığ-olcak emme
sizin ellerinizi ba(ğ)lacaklar
benimde ayaklarımı
ye bobam ye”


valla herkeş kendinden geşdi
başga bi çavış
“-neye bulgur aşı” dedi
“-valla çavışım ben başga bişiy bilmen” dedim
“-eyi de anan da başga bişiy bilmemi”
“-dağın başındakı köyde başga bişiy yok ki”dedim
“-eyi de sen anayın dizinin dibindemi(si)n de
deycem o ki ana guzusumun
bunnarı nası biliyon” dediler

“-hinci çavışım doğruya doğru
başga güçcük gardaşım olmayınca
o bi yandan, ya hamır yoğuru(r)
ya evi süpürü
ya asbap yur
ya yayık oldurur
ben helik toplar gelirin
ocaklıkdahı külü eşeler
içinden köz bulurun
üflerken alaf alır
çıtırdaklı çalıyı basarın üsdüne, köz ederin
anam da bi yandan tarif eder
“-yağı gızart
sakın deyen yakma”
“-ya, yanıp yanmadığını ne bilecen” dediysem
“-içine ekmek ufağı atıvı
cozurdadıkdan sonura, gızarırsa
yağ gızarmışdır
değilise yağsı yağsı kokar
yakarsanda
bi ilece yaramaz
suyunu çok gıtarsan
lapa oluvuru
az gıtarsan gaz yemi ”
…
“- emme her şeyden eveli
isdeleyek yapacan ki
kendinde beğenecen
elde beğenecek
sofrayı gurduğun fakıt
gözün beğenecek” derdi
onculayın
isdenmeden yapılan
bişiyden ne hayır gelir”
gönülsüz osdurukdan bok çıkar
dedikleri boşuna değildir
öyle deyinşe Kötahyalı biri anladıvıdı
“-bi emireri varımış
komutanı hergün üzüm aldırırımış
emme asger üzümü bilmezimiş
o da o değilden onu tığlarımış
acaba bunu neydiyo deye,

adam öğüne ğor -mekke ütmesi- yer gibi
bi öyle bi böyle salkımı sıyırıvır atarımış
bi ğün basga bi komutanı ziyarete ğetmişler
yemecen deye ısrar ettiyse de
komutanı “-ye len” demiş oda önceden gördüya
porsuğun mekke ütmesi yediği gibi
dutuvumuş salkımı, sıyırmış atmış
“-gözel ye len” deye zılgıdı yeyinşe de
“-komutanım ben başka türlü bilmen ki
sizden öyle ğördüm” demiş

ÇALI’dan naklen (1960 larda köyüm)



başka bir bulgur aşı macerası için GÖKOĞLAN ı tavsiye ederim
olayın kahramanı halen yüksek düzeyli bir devlet memurudur..
lin ki aşağıda;

www.edebiyatdefteri.com/index.asp?istek=tum_yazilar&k=detay&yazi_id=32150