DAVRAN

Bir olay var ise acil
Sen onu eyleme tecil
Tembele çıkmasın sicil
Orada apansız davran

İki adam sana erse
Varıp divanına dursa
Sana müşkülünü sorsa
Allah için “yan”sız davran

Yakalasa seni ayı
Sakın deme “Demem dayı”
Kendini eyleme zayi
Orada da “can”sız davran

Birinde yok ise insaf
Eğme sen başını saf saf
Esirgeme ondan sin kaf
“Din”size “iman”sız davran

Üzerine almayana
Utanma ne bilmeyene
Asla yola gelmeyene
“Onur”suza “kan”sız davran

Merttir yedirir içirir
Konaklatır ve göçürür
Namert kalkar laf geçirir
“Vefa”sıza “han”sız davran

Ham sofuluğu yalanla
İşini baştan planla
Kaderin yerini anla
Sonuca “plan”sız davran

İyilik gizli yapılır
Mutlaka takdir edilir
Kul bilmezse halik bilir
İhsanda ilansız davran

Yetimin hakkını yerler
Biraz daha var mı derler
Yol versen kanın emerler
“Hak”sıza “vicdan”sız davran

Nokta kadar menfaate
Gel virgül kadar eğilme
Karnımız tok boş vaade
Biraz da yalansız davran

Deme görmeden gözlerin
Tetkik et iyice derin
En yalanıdır sözlerin
Şahitlikte “zan”sız davran

Her zaman savun yurdunu
Kır gözlerinin kurdunu
Kaybetsin tüm umudunu
Düşmana amansız davran

Çekiyorsun püfür püfür
Ediyormuş gibi küfür
Hadi şunu son kez üfür
Sonrada dumansız davran

Yaşlı insan çocuklaşır
Her bir şeye pek karışır
Çıldırtmak için yarışır
Onlara isyansız davran

Şer işleme bile ile
Sen yürü doğruluk ile
İnfak et azalsın çile
Hayırda mizansız davran

Ömründe bir kez hacca git
Yılda bir ay da oruç tut
Günde beş namaz eda et
Şükürde “oran”sız davran

İhsan POLAT 05.03.2009 İspir