Bu nasıl çağ idi, bu nasıl zaman
Gün geçtikçe haller, oluyor yaman
Karman çorman oldu, sap ile saman
İşimiz yabana, düştü Başbuğum

Ne onur ne hayâ, nede ar kaldı
Hayâsız hainler, her gün can aldı
Bozkurt ocağına, çakallar daldı
Davayı bin yerden, deşti Başbuğum

Haçlı dayatması, işgale döndü
Toprağım üstüne, baykuşlar kondu
Bir hayal uğruna, ocaklar söndü
Yürekler kavruldu, pişti Başbuğum

Nefret silahları, çekildi bir bir
İnsanları sardı, haset ve kibir
Bu nasıl işkence, bu nasıl cebir
Sabır küpü doldu, taştı başbuğum

Kaybettik benliği, kaybettik özü
Senden el alanlar, tutmadı sözü
Doğruya ermedi, kimsenin gözü
Medet umdu elin puştu, başbuğum

Kırk parçaya, bölünerek ayrıştık
Kuyumuzu kazanlarla barıştık
Kurtla çakal hemhal, olup karıştık
Şaşırdım bu nasıl, işti Başbuğum

Kim kiminle ne, gayede bilinmez
Yaşananlar hafızadan silinmez
Öyle bir hal ağlanılmaz gülünmez
El âlem duruma, şaştı Başbuğum

Birbirine hasım, yazanlarımız
Yasaklı durum da ozanlarımız
Meydanlara indi Uzanlarımız!
İçi boş beyinler, koştu Başbuğum

Başlara taç oldu hırsız olanlar
Cana kıyıp yollarını bulanlar
Hayâsızca keseleri dolanlar
Kimliğime mezar eşti başbuğum