I

sustu mavi ortanca, boş havuz
havuzun kenarındaki
içindeki sonsuza bakan tavus
avaz avaz, uzun uzun sustu

sustuk…

tennureler kuşandım döndüm kızıl
tennureler uçuş uçuş usul usul
ak tennureler

son uçuşunu yaptı hüthüt!

belki çocuktum taze açmış filbahri
belki gayrı/ihtiyardım yüz yaşında
avcumda bilyeler ve bir prelüd

-herkesin kederinin rengi ayrı
akşamının da-

II

bir düğüm daha attık takvime
-yalnızca bir iç çekiş-
tirşe benekli bir kelebek usulca
özür diler gibi
kondu uzayan gölgesine ortancanın

-günün kısır çağnağında
kelebeğin kanat sesi-

III

herkesin bir sessizliği olsun
beyaz ışıklardan ve keskin kamalardan
ince mavi damarlardan
sessiz sessiz ağlaması olsun

herkesin bir dileği
acemaşiran

PERİHAN BAYKAL

Ünlem Sanat Dergisi, Şubat-Mart 2007, Sayı: 21