kalk gidelim oğlum
buralar bitik, buralar sağır biz cumhuriyeti
buralar yıkık üstümüze geceden sabaha
tuzla dağlandı dudaklarımız
tadı yok kurguların da korukuların da
kadınlar bizle oyalanır gibi hep
dinlemekten yoksun herkes
telaşla kendine dönmekte...

kendi için ölmekte herkes
buralar toz toprak göz göze gelememek
ölünecek yer bulamamak
dayanamamak kısaca
o yüzden kalk gidelim oğlum
ağladın mı duyulacak sanıyorsun kalp ağrısı
ağlaki duysunlar sesini
iyimser olmakla yürür giderim sanıyorusun ya
yürü de yırtılsın ayakların

mucize bekliyor onlar
bir kaç mum daha yakıp sabaha
isli bir karanlığın içinde
çürümüş et kokusu tütsü bedenler
iyimisermiş... ölüyor farkında değil

mesafeler bile güzel aslında
yangında kaybolacaksa her şey
ama izi kalıyor bilirsin
jilet gibi damarlarında gezinen
sarhoş sevdalardan başkası değil
için karanlık sözcüklerin yarım
kimse istemiyor seni
özlemiyor kimse kimseyi
kalk gidelim oğlum
nedenini sonra icad ederiz...


Alican Doğar