53
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2116
Okunma
İsimler vermeyin adım yok benim.
Toprakla doymuşum karnım tok benim.
Almayın vaktimi yolum çok benim.
Vuslata erenden bilinmekteyim.
Dualar edilmiş kutsal ocakta,
Kor alev kül olmuş yanan ocakta,
Kıymetim kalmamış bizim ocakta,
Kenarda taş gibi büzülmekteyim.
Nerdeyim unuttum sıradan naşım,
Zakkumun özünden yediğim aşım,
Önüme eğilmiş bu yalnız başım,
Her geçen gün daha küçülmekteyim.
Kafatasım derinden kırılıp çatlar,
Aklım ki kabında katlanıp katlar,
Kaskatı bu gönül havsalam patlar,
Ayaklar altında ezilmekteyim.
Korkudan çıldırmış geçmez elekten,
Devrini kuşanan kaçar felekten,
Bir müjde gelmez ki gökten melekten,
Zamanın içinden süzülmekteyim.
Ruh içinde ruh sönmeyen fırın,
Yeşeren dallara bulunmaz yarın,
Açılmış yarayı zehirle sarın,
Kuru yaprak gibi dökülmekteyim.
Gördüğüm dimağlar buyruk başına,
İsmimi yazmışlar mezar taşına,
Derya’da gülüyor gözüm yaşına,
Bir nisan sabahı sürülmekteyim.
Eriyen karların seli demişler,
Aklını yitirmiş veli demişler,
Kimisi sevdadan deli demişler,
Hiç içinde bir hiç görülmekteyim.
Hatipoğlu zamanı alamam geri,
Boğmakta fikrimi beynimin teri,
Vicdanı yok etmiş üç beş serseri,
Ruhumu çalmışlar delirmekteyim.
Grimsi yüzlerde sevinci sezdim,
Eneye aldanıp zerreyi ezdim,
Lal olmuş ölçünün içinden gezdim,
Aranızdan artık çekilmekteyim.
Şahin HANELÇİ
15.03.2009
ELAZIĞ
Cevap Yaz