3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
851
Okunma
kader mahkumu olmuşuz hepimiz de
TANRIM !istermiyim sanıyorsun ben böyle acılara mahkum olmayı?
başımı omzuna yaslamıştım oysa ağlarken
soluduğum havayı paylaşmıştım
mutluluğu için harcamıştım ’hayatımı’ !
değermiydi peki?
değermiydi onca emeğe,harcadığın onca zamana ha!
kahpe günler geçirmişim halbuki onunla
gözlerimi kapamış sevgi denen o köhne isim!
’ellerimiz ayrılmaz’ MIŞ !
dalga geçmiş kurduğu cümlede oysaki
o benden habersiz sürdürmüş pisliğini
gözümün içine bakmış fakat...
arkadaşız derken yüzü kızarmamış hiç!
oyunsa oynanan ben daha alışamadım soytarılığa bunu sakın unutma.
Cevap Yaz