12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1846
Okunma
ve bitimsiz bir baharın son rüzgarıydı savrulduğumuz
oysa kurumamıştı henüz yaprağımız
güller hâlâ tazeydi
derme çatma yüreklerimizse sıcak
hangi kara parçasının kıyısında yittik biz
oysa gülerdik dalgakırana
bizi köpük köpük kıyıdan alamayışına
med-cezir olup çekildik şimdi ay tutulmasında
basılamayan sıcak kumlar gibiydik
bir o kadar çok
ve bir o kadar içiçe
kumdan kaleler gibi dağıldık ya şimdilerde
yağmur ormanları gibi ıslaktı yüzümüz
kıyamazdık bulutlanınca gök/yüzümüz
susardık işte tamda orada
birbirimize susar
kanardık sonra susuzluğumuza
hâlâ var mısın ki sevgili ?
nefes alabilir misin bensiz
ya yağmurlar
ıslatır mı ki sebepsiz
hangi bulut korur şimdi seni
hangi gölge sığındığın
korkma dedim yanmaktan
güneş olup açardım teninde
yörüngem sen merkezinde
hâlâ ezberimde avuç için
ve hâlâ yanarım için için
savur küllerimi toprağa
nasılsa gelir bir bitimsiz bahar daha
yüz sürdüğün yüzüm
şimdi baştan aşağı hüzün
kirpiklerime astım yokluğunu
olmadığın her gün güzüm
Gülay Bulut
Cevap Yaz
