10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2376
Okunma
Kimi zevkine ...
Dem vururken hayatın,
Kırmızı halı döşenmiş
Kırmızı perdelerle süslü odasında,
Kırmızı şarabını yudumlarken
Havasıyla, haya dan yoksun
Duvar dibinde kırıntıyla,
Karın doyuran görünce,
Gülmeyi unuttuk ...
Kimi de keyfine ...
Dem vururken hayatın,
Boyası dökük sandalında
Onluk oltasıyla, balıkçı
Yirmi fersahtan çekerken,
Ya rızkına,
Ya da çilingir sofrasına,
Bize çıkan çizmeye bile,
Gülmeyi unuttuk ...
Yorgun düşmüş, sessiz yüreğim
Ne zevkten, ne de keyiften
Dem vururken sensiz hayata
Dökülürken hazan yaprakları,
Son göçmen kuşlarını da gönderirken
Ardından, el sallayarak,
Bir martılar, bir de ıslak iskemle şahitti
Akan gözyaşlarımla, yeminlerime
Ve ardından bir daha gülmemek adına
Ve yeminle,
Ve sensiz,
Gülmeyi unuttum ...
Yusuf Tırpan ...
Cevap Yaz