26
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2478
Okunma

Eğer ben şair olsaydım;
Kâlemime kinin düşmezdi
Ölçüler koyar, eslerden anlardım
İhaneti, yalanı, çirkefliği
Allar, pullar yazardım
Sevgiyi öyle bir anlatırdım ki
Dugular; akar, coşar, haykırırdı dizelerim
Titrediğimi ifade eder, paylaşırdım
Baharı, kuşları, denizi, ormanı
Kelebeğin kanadını, dostları
Yâren’i, aşkları, vefâyı, firkât’ı
Yaşarken yaşatırdım...
Ben şair değilim oysa
Ne büyük bir acıdır bu
Ne büyük bir hüzün
O yüzden ne şu an ki mutluluğumu
Ne de vuslata az dakikalarımı anlatamıyorum...
Ben bir şiirseverim
Ben dostlarımı da çok sever
Ama belli edemem, bilirler ki hep arkalarından giderim
İzlerim, korurum, tehlike anında önlerine geçerim
Ressamlığımda yok benim
Portakal, badem ağaçlarını
Fındık dallarını, güneşin kızıllığını
Gidenleri, yıkımları, kalanları çizemem
Ama görmezden de gelemem!..
Ah bu kâlemimin bir dili olsa
Ah birazcık yeteneğim olsa
Herşeyi maviye boyar, sonra yazar çizer anlatırdım
Ve nasıl bir aşkla yandığımı korkmadan haykırırdım!..
ayşe yayman