( ŞEREF )


Aylardan yaz mevsimiydi
Bir Haziran gecesiydi
Kanlı yol bilmecesiydi

Belli, beklediler bizi
Eyvah! bildiler Şerefi.


Çıplak bir kadın gibiydik
Saf çocuk gibi temizdik
Kör karanlığı bekledik

Sezdik tetik tutan eli
Eyvah! gördüler Şerefi


Burnumuzda kan kokusu
İçimizde can korkusu
Karşımızda kin ordusu

Tam isabet şer hedefi
Eyvah! vurdular Şerefi


Tuttu elimden bakarak
Son bir şeyler anlatarak
Bir mermi gibi kaçarak..

İçirdiler kan şerbeti
Eyvah! kaybettik Şerefi.


Çıkmadan "Gökalp" yoluna
Candaşım geldi aklıma
Hışımla fırladım yola

Pusunun bendim hedefi
Eyvah! serdiler Şerefi.


Yardı mermiler geceyi
Piçler kesmiyor ateşi
Haramdır dönersem geri

Atıldım tekrar ileri
Eyvah! yendiler Şerefi.


Dönüp sırdaşın yanına
Omuzladım sırt dalıma
Kurşun saldılar ardıma

Mermi yaladı elimi
Eyvah! yaktılar Şerefi.


Gitmeyelim Şeref dedim
Bak dolunay’a sevmedim
Bir türlü dinletemedim

Çok severdi kız Elif’i
Eyvah! aldılar Şerefi.


Çıktım "Hızırağa" sırtına
Vurdum bir evin camına
Rastladım yaşlı bir kadına

Dedim "girelim içeri"
Eyvah! sildiler Şerefi.


Bekledim gün ışığını
Bezedim kanlı başını
Terkedip yaşlı kadını

Haberci saldım birini
Eyvah! yitirdik Şerefi.


Akın akın can geldiler
Gül’ü bir beze serdiler
Tabut içine gerdiler

Bir "ekip" götürdü beni
Eyvah! bitirdik Şerefi.


Verdim günlerce malumat
Dediler "gerçegi anlat"
Görmedim kimler di fakat,

Ele vermedim piçleri
Eyvah! gömdüler Şerefi


Seneler geçti aradan
Böyle diledi yaradan
O kurşunu bize atan
Üç kahpe Allah’sız piçten
Öc alındı kızgın şişten

Gelin ettik kız Elif’i
Eyvah! unuttuk Şerefi.
-------------
K. Kurultay


Not: 12 Eylül 1980 öncesi gerçek bir hikayedir.