...geldin
gülümseyerek karşıladım seni
dinledim,anladım,sevdim
yüreğimi açtım,içine aldım
gözlerimi kapadım ve tuttum ellerinden
ellerim ellerinde,gözlerim kapalı yürüdüm güvenle...
aldanıp ellerinin sıcağına daha sıkı yumdum gözlerimi
daha çok sevdim ellerini,yüreğini...
gerçekten ve kimseyi sevmediğim kadar çok...
daha çok yüreğimi açtım
daha çok içine aldım seni
yüreğimi açtıkça gözlerimi kapattım
ve yüreğine bıraktım kendimi...
birden üşümeye başladım
sonra ellerim boşluktaydı
ve gözlerimi bir açtım
sen yoktun
ve ben acılar içindeydim..
soruyorum şimdi kendime
bu kadar çok sevmek miydi hatam
yoksa ben bilmek mi sevdiğimin yüreğini
ya da sorgusuzca güvenmek mi yanlıştı
yoksa sevdiğin gibi sevilmediğini hissedememek mi
bilmiyorum
ama ben o gün bu gün
kimseye gözlerimi kapatamıyorum...