2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
651
Okunma
Karaağacın gölgesinde umutlarımla yalnız başınayım.
Sonu olmayan bu yolculukta,
Eşyalarımı toplayıp, bilinmeyen diyarlara gideceğim
Bir tek yanımda kağıdım ve kalemim olacak.
Bütün gerçekleri ve yalanları satırlara dökeceğim,
Sevgiye susayanlara yazılarımla teselli olacağım,
Beni görmeyeceksiniz ama size sözlerimle moral vereceğim,
Olumsuz düşüncelerinizden arındırıp sevgi ve umut tohumları ekeceğim.
Bütün sıkıntılarımızı bir kenara atacağız,
Bahçemizde güzel meyve ağaçları yetiştireceğiz,
En içten duygularla, denizlerde kürek çekeceğiz,
Sonsuz ve kalıcı bir umuda yelken açacağız...
Cevap Yaz