Öyle çok özledim ki tenini,
Kokunu,
Gülüşünü,
Yerli yersiz kavgalarımızı,
Emir verişlerini.
Öyle çok özlemişim ki,
Nefret ettiğim o maço herifi.

Unuturum sanmıştım
Unuturum ya,
hem ne var ki
Sonra...
Sonra bir başkası girerdi
Senin yerle bir edip
Hayat demeye bin şahit gerektirdiğin yere
Bir başkası silerdi izlerini
Ya da daha fazla kirletirdi.

Büyüdüm ya,
Büyüdüm.
Hem ne var ki
Her geçen gün biraz daha olgunlaştırmadı mı bizleri.
Büyütmedi mi yoksa seni
Bana mı çalıştı bir tek hayatın realitesi
Bir tek bana mı koydu çarkı, feleği.

Hem, hem ne var ki
Sensizliğe bile alıştıysam zamanla
Hiç bir şey deviremez beni bundan sonra.
Şimdi...
Mahvettiğin hayatımı düzeltmenin tam sırası
Öyleyse çekil önümden
Çekilde görsün hayat koyduğu darbelere karşı
Hala ayakta duran kadını...



............................

bayıldım esere.

saygımla.

çok etkiledi beni özellikle 2. bölüm..
bir baş kaldırış sezdim şiirde
ama sanki yazdıklarından ziyade yazamadıklarını çığlık çığlığa susan dizelerdi
gönlünü hoş tut
ve kalemini dik.

kimsenin düşüncelerini ve fikirlerini kirletmemesi dileğimle süm..

çok güzel ... ey hayat nasıl gelrisen gel öylede kabulumsün böylede.....kaleminize sağlık...