Çaresi yok, çekilmez bir dertteyiz,
Yurt yuvasız perişan gurbetteyiz,
Dizginleri kaptırmış namertteyiz,
Bülbül gibi hapis eylemiş kafese
Vatan bize ah bir kez oğul dese.

El vatanı, biz sürgünü yurt ettik,
Çeke çeke ömrü yedik tükettik
Vatan diye dere tepe düz gittik
Bulamadık kaldık nefes nefese
Vatan bize ah bir kez oğul dese.

Gurbet bize cennet olsa çekilmez,
Taş taş üste “Vatan” diye dikilmez
Kurak vurur, arpa, buğday ekilmez
Hazan düşer lala, sümbül, nergise
Vatan bize ah bir kez oğul dese.

Bu feleğin amacı ne, kastı ne?
Acımamış dert vermiş dert üstüne,
Ölür iken haber salsan dostuna
Ya yetişir, ya yetişmez son sese
Vatan bize ah bir kez oğul dese.

Nere gitsek tartışıldık, sorulduk
Biz “Dost” dedik sırtımızdan vurulduk
Uzaklardan baka baka yorulduk
Alıp bizi kucağında beslese
Vatan bize ah bir kez oğul dese.

Biz bir iken bin yere serpelendik
Zerre geçmez eleklerden elendik
Felek yıktı, biz kalktık sirkelendik
Baş eğmedik namert olan her kese
Vatan bize ah bir kez oğul dese.

Kötü günler bitti dedik bitmedi
Dertler bize ortak oldu, gitmedi
Çok istedi, ama ömrü yetmedi
Öldü babam yüreğinde gam, tasa
Vatan bize ah bir kez oğul dese.

Kış dediler, geçti bahar güz oldu,
Bir dediler, saya saya yüz oldu,
Damla idi, büyüdü deniz oldu,
Kim bakarki yurtsuz olan öksüze,
Vatan bize ah bir kez "oğul" dese,

Ahıskalım, kurtulmadım tuzaktan,
Soldu gülüm mihricandan, sazaktan,
Bari gidip sokulup da uzaktan
Baka bilsem Azğur, Kılde, Çinise,
Vatan bize ah bir kez "oğul"dese

“Vatan” dedik, içimizi dert aldı
Ömür bitti umutlar da azaldı
Ölen öldü, eskilerden kim kaldı?
Mehmet emi, Rıza dayı, Kör Musa
Vatan bize ah bir kez oğul dese.

Bizim dağlar acep yene karmıdır,
Bahçelerde elma, havya, narmıdır
Haber alsak gidip gelen varmıdır
Koyun kuzu yayılmışmıdır düze?
Vatan bize ah bir kez oğul dese.

Düzlerinde seğirt beni, yor beni
Mors mor etsin dağındaki kar beni
“Yavrum” diye al koynuna sar beni
Görülmüş mü ana oğla küse
Vatan bize ah bir kez oğul dese.

Yeter artık, yaraları saralım,
Bunca derdi neden çektik soralım
O gelmedi bizler ona varalım
Varsın gitsin sonunda ölüm ise
Vatan bize ah bir kez oğul dese.

Hamit GAZİGİL. Bakû. 01.02.1996