9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1011
Okunma

bir dilenci avucu kadar yoksuldu yüreğim
henüz edilmemiş bir duanın ilk harfiydim
ne yana dönsem taş duvar
sağ omuzumda melekler ağlar
söyle !
kimdin sen ?
ilâhlaşırken düşlerimde
girdiğim tüm günahların bedeli mi?
ya da bedeninde tapındığım mabet mi?
bilemedim beni koyduğun yeri...
peki ya şimdi
hangi yitirilmişliğimi geri verebilirsin bana
çocuk bakışlarımı mı?
beklentisiz gülüşlerimi mi?
içindeki derin boşluğa gömdüm kendimi...
çiviledim göz kapaklarımı alnıma
bilirim ki birleşse kirpiklerim
taşacak okyanusum
...
Gülay Bulut