4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
935
Okunma
Yavrularım yuvasına dönecek
Yine kanatlandım, uçuyorum ben
Bahçemizde tomurcuklar gülecek
Güller arasından geçiyorum ben.
Gözler ışıl ışıl canlı mı canlı
Saçları tertemiz sanki kınalı
Terlemiş elleri çok heyecanlı
Coşkudan kendimden; geçiyorum ben.
Anlatamam içimdeki hisleri
Özlemişim cıvıl cıvıl sesleri
Öğretmenim diyen o nefesleri
Sanki yudum yudum; içiyorum ben
Kimi arkadaşlarıyla geziyor burda
Kimi sıkıntılı attığı turda
O da ne? Biri ağlıyor şurda
Süzülen yaşları siliyorum ben
Kalpler kıpır kıpır hepsi neşeli
Sanki büyümüşler ayrı düşeli
Uzatmış gülünü, elimde eli
Sevgi güllerimi açıyorum ben
Hepsi dallarıma gelip kondular
Etrafımda pervaneler oldular
Sarılıp boynuma sevgi sundular
Sevgi sağnağında üşüyorum ben
Kiminin saçını elimle ördüm
Sanki de açılmış gülleri derdim
Mutluluğu onun gözünde gördüm
Sevgi tohumunu saçıyorum ben
Hepsinin minicik ellerin tutsam
Dünyalar dolusu çiçekler sunsam
Kucağıma alıp bağrıma bassam
Sevgiyle doluyum, taşıyorum ben
Şimdi ders zamanı sıralar doldu
Say ki sıralara çiçekler kondu
Şurada oturan Ayşe ne oldu
Damla damla olup üşüyorum ben
Olmasın öğretmen, çocuk sevmeyen
Girmesin sınıfa, yüzü gülmeyen
Çocuk bir dünyadır, bunu bilmeyen
Öğretmen olsa da kaçıyorum ben
Ben bir öğretmenim bu benim halim
Acı, tatlısıyla geçer bir yılım
Onlar neşeliyse açıyor gülüm
Yoksa bir köşede susuyorum ben
Derse başlamanın tarihi kaçtı
Sıralarda zaman ne çabuk geçti
Şimdi yavrularım yuvadan uçtu
Dipsiz boşluklara düşüyorum ben!
Galip DUMAN