2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1266
Okunma
Ne umduk bu hayattan ki yürüyemedik,
Kaldırım taşlarına hep takıldık kaldık.
Ne bekledik ki, hiç büyüyemedik,
Dünyanın merkezinde
Hep çocuk kaldık.
Her çiçek güzeldi kalplerimize,
Her bakış sitemdi sözlerimize,
Her iniş aslında dik bir yokuştu
Anlamadık,
Söz geçmedi yüreğimize.
Şimdi sevdamızı alıp gidelim,
Doyasıya yeşil kokan dağlarımıza.
Geç kalsa da sevgidir, mutlaka gelir
İçten gülümseyen
Gönül bağlarımıza..
Bibik :) 10/3/2009
Cevap Yaz