Beklemeyi bilmiyor gönlüm
Belki de işine gelmiyor
Bir türlü geçmese de kalbime sözüm
O, aslında gerekeni yapıyor…
Bilmiyorum suçlu ben miyim?
Yoksa son derece acımasız kader mi?
Kemirirken bu düşünceler beynimi
Elimde değil, toparlayamıyorum kendimi
Birileri iyilik meleği olsa da etrafta
Gönül istemeyince kimin umurun da
Hali vakit durum böyle olunca,
Dilimde ki söz; KAN KIRMIZI…

Umutla devam etse de arayış
Mutluluğun işi sadece kaçış
Dolaşırken diyar diyar, karış karış
Masum iki göz; KAN KIRMIZI…

Bulamamak tüketse de ümidimi
Yorgun ayaklar taşımasa da bedeni
Yaşamak zor olsa da sensizken sevgimi
Bitmeyen hayaller; KAN KIRMIZI…

Yüzümde belirginleşmişken çizgiler
Biliyorum ki, seven mutlak acı çeker
Yar olmayı beklerken güller
Yüreğimde solanlar; KAN KIRMIZI…

Baharı beklerken çiçekler bir bir
Geceyi bırak, gün bile zifir
Aydınlığın yolu geçse de senden
Biliyorum, asırları bulur gelmen
İnce bir veda düşerken gökten
Her damlası; KAN KIRMIZI…