Yoksun artık...olmayansın...
Damla damla yüreğime düşüp de
Bir türlü dolmayansın...
Varlığın yok...yarlığın yok...
Sesin kısık...nefesin yok...
Anlatamadıklarına... yazık !
Gülüşün... ‘unut gitsin!’ tonlarında
Söyle buna kalbim nasıl dayansın?

Kelimelerin yokluğun şarampolüne düşmüş
Cümlelerini de sarkıt uçurumlardan
Giderken yaktığın ateşe at
Onlar da yansın...

Ekolu çığlıklarıma inat
Suskunluğun ruhuma üşüşmüş
Ahh...bir duysan...
Öylesine kocaman
Öylesine el-aman
Bir boşluktayım ki....heyhat!
Öyle acı bir feryat!...

Ah!
Uzanıp yüreğimi bir tutsan
Tutup da yüreğimi bir sarsan
Sarıp da yüreğimde bir dursan...
Ahh...oturup da yüreğimle bir ağlasan...
Gitmelerinin korkusu olmadan
Bitmelerinin çanları beynimde çınlamadan
Boşluğunun yoğunluğu, düşlerimi doldurmadan...
Ahh...bir yanımda olsan...

Lakin yoksun artık ...
Doğmayansın...

Ahh benim prematüre
Yarım kalmış dileğim.
Ahh...bayram sevinçlerini
Yokluğunun çukuruna gömmüş yüreğim...
Ahh...sızım sızım sızlayan
Gönül direğim....
Öylesine nefessiz...
Öyle hayat belirtisiz...
Öylesine bensiz
Bıraktın ki beni...
Yoksun artık...olmayacaksın...

Ruh eşimdin ya hani...
Ben bitince ...inan ki
Sen de... Kalmayacaksın...!

11-12-08