CANIM ABLACIM

Nasıl terk ederim, ablacım seni,
Kahrediyor inan, üzüntün beni.
Daha kaybetmedim, ben ümidimi,
Ne olursun sen de diren ablacım.

Çekilir mi? Dünya senin de kahrın.
Neden böyle kötü, ablacım bahtın.
Elliye varmadan, yıkılır tahtın,
Ablacım beni de, öldürür kahrın.

Korkar oldum, telefon da açamam.
Ararım da, sana çare bulamam.
Gücüm bitti, acına dayanamam,
Ne olur, beni de al ablacığım.

Nasıl unuturum, emeklerini,
Hazmedemiyorum, yediklerimi.
Düşünemiyorum, sensizliğimi,
Yürek yangınını gör, ablacığım.

Tıp yetersiz kaldı, doktor çaresiz,
Hayatın tadı da, olur mu? Sensiz.
Yalan dünya ne kadar da insafsız,
En son ana kadar, gül ablacığım.

Hayalimde her an, gülücüklerin,
Unutulmayacak, neşen ve sevgin.
Ters bir yöne, döndü istikametin,
Ne olursun, geri dön, ablacığım.

Melek yüzlüm, herkes senin yasında,
Kalmadı, kimsenin aklı başında.
Gülücükler, hepimizin dışında,
Bulunmuyor çıkar, yol ablacığım,

Beynimde var, koca bir film şeridi.
Bütün hatıralar, sürekli akar.
Duymak istesem de, her an sesini,
Telefon açamam, Yüreğim titrer.

Söyle, ulu tanrım, ne yaptım sana,
Bu kadar ızdırap, reva mı? Bana.
Ablamı da yazdın, ecel yoluna.
Hani, işkence yapmadın, kuluna.

Yaş kırk altı daha, ne bu acelen,
Ablacığım söyle, kimle meselen.
Azrail istiyor, ablamı cebren,
Ayırmak istiyor, ilelebeten.

Ablacığım, hep verdin, hiç almadın.
Yaşam boyu, hiç kimseyi kırmadın.
Biliyorum, hiç de mutlu olmadın.
Gidiyorsun, hedefine varmadın.

Zor günlerde, yanında olamadım.
Kısa kaldım, sana uzanamadım.
Dertlerine, bir çözüm bulamadım.
Ablacığım, daha sana doymadım.

Korkarım ki, hayal bu yazdıklarım.
Kabus değil, gerçek, yaşadıklarım.
Altı tane, olacak çocuklarım.
Ne olursun, rahat ol ablacığım.

Biliyorum artık, sen gidiyorsun.
Hepimizi, birden terk ediyorsun.
Bu illete sen de yeniliyorsun.
Seni hep sevicem, bil ablacığım.