Gönül bahçem sis içinde kalmıştır...
Şiir kalemde ağlar,
Türkü dilimde ağlar!
Darmadağın olmuş yol ezgilerim,
Dermansız bir his içinde kalmıştır...

Yollar,
Ey yollar, hey yollar!
Azmin hamlesine kul olan yollar,
Uzayan, kıvrılan, kaybolan yollar!
Yetim bir çocuğun duygularında,
Yürekten yüreğe yol olan yollar!
Dikenli bir ağ gibi ruhumu sararsınız;
Vuslatta, hicranda, firakta siz varsınız!

Bugün, saçlarına kar yağdı dağlarımın.
Zaman, köşe başlarını tutan harami edasıyla;
Korku salıyor saatimin "tik tak"larına...
Şimdi ağıt yakıyorum anısına,
Anahtarı çalınmış yarınlarımın.
Esrarı yitiktir umutlarımın...

Yar;
Edalı yar, alımlı yar; sevdalı yar:
Ömür gibi yalan, düş kadar gerçek...
Hayalin olmasa beni kim duyar?
Gönlümü kamaştıran gözlerini çek!
Zararı olmasın intizarımın.
Esrarı yitiktir umutlarımın!

Ey çile; ruhumu ruhunda pişir.
Kahrınla uykuya darılsın gecem.
Sensiz, GÜLŞENimde diken yetişir;
Senle başlar, sende biter bilmecem...
Hükmü yok sahipsiz ahuzârımın;
Esrarı yitiktir umutlarımın...