Havva mı Âdem için,
Âdem için Havva’mı,
Kim, kim için yaratıldı acaba?
Havva’sız Âdem olur muydu hiç,
Âdem’siz bir Havva ne olurdu?

Âdem yalnızlıkta Huzur-u Hak’ta,
Bir çiçek açıverdi koltuk altında,
Ne güzel armağandır bu Ya Rab,
Ondan önce sadece melekler vardı.

Her şey helâl dedi Yaradan onlara,
Ama sakın yemeyin haram meyveyi,
Havva anandı senin,
Havva senin gibiydi kadınım,
Sen
Nasıl girmişsen aklıma,
Öyle giriverdi kanına Âdem’in.

Öykü uzun, yazamam ki,
Ama Havva doğurgan senin gibi,
Doğurganlığı doğurmak sanma,
O da düşünürdü bizim gibi.

O da duygularındaydı senin gibi,
Duyardı, severdi Âdem’i,
Kalbine gömdüğü düşleri,
Söyleyemedikleriydi hayalleri.

O şimdi yok ey Havva’nın kızı,
Sen varsın
Havva’nın torunu;
O kadar temizsin ki kadınım,
Anan gibi.

07.Mart.2009 10.45

Kadınlarımız bizim kalplerimizdeki en güzel duygulardır ve her an yaşanmalıdır; sadece 8. Martta değil.