4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1013
Okunma
Yalnızlığın çöktüğü bir akşam daha geçti,
Kimsesizliğin çetelesini tutuyorum,
Yalnızlık beni kendine arkadaş seçti,
Kendimi onunla avutuyorum...
Neden orada durup kısık gözlerinle,
Bana manalı manalı bakarsın?
Sevdiğim için beni suçlayan cahil,
Peki sen gördüğüm insan mısın?
Yürek kabarır kestiremezsin,
Engel olamazsın coşmasına,
Sen tanıklık ettin mi hiç,
Sevgiye hiç yorulmadan koşmasına...
Sevmeyi sen de bil, yalnız kalsan da,
Her zaman mutluluğu ara,
Hayat yolunda çok yıkılsan da,
Usanmadan gönülleri, bir bir arala...
Cevap Yaz