Geceler şairleri sever; şairler de geceleri,
Tüllenmiş esmer karanlığa sevgilenmiş heceleri.
İncecik bir ahenk; sessizlik merdivenini kullanır,
Allanarak kanatlanır ve pirlenerek ululanır.
Kutsanmış sırlar; donanmış güzelliklerle korlanır,
Zarif bir yağmur gibi ilişiverir, bengisudan elleri.
Esenlik nefesiyle şenlenir vuslattan şirinlik gülleri.

"Yük olma, yük al; engel olma, yol ol" güzelce asil duruş,
Her tercih, bir vazgeçiş; her seçimse bir kaybediş.

Yük olmadan yük alınır, varolmanın güzeliğinde,
Ve engel olmadan yol olunur, gönül yangının alevinde.
Kaderin kadirine kenetlenir bütünüyle kainat,
Gecenin sükut atmosferinde hüzünlere çarpar kanat.
İğreti kederlerin şafak özlemi çırpınır kadere inat.
Ötelerin ötesi, donanmış ziyafet sofraları sevincinde,
Niyaza mutlanır yıldızlar aşk raksının nöbetinde.

"Yük olma, yük al; engel olma, yol ol" güzelce asil duruş,
Her tercih, bir vazgeçiş; her seçimse bir kaybediş.

Zaman dokunur an’da, yarınlar siparişlenir
Umudun gözleri parlar vakit seçme renklenir.
Dileklerin yankıları gökleri fellik fellik arşınlar,
Mevsimlerin yüreği sombaharı segâh makamlar.
Arzular el pençe divanda, aşk badesini yudumlar.
Edep sırtlarında eyyamca esnerken "ah"lar çiçeklenir,
Tanyeri ışırken ceylan soluklu mor geceler bitkinleşir.

"Yük olma, yük al; engel olma, yol ol" güzelce asil duruş,
Her tercih, bir vazgeçiş; her seçimse bir kaybediş.

Bir beyaz sayfa havanın saçlarına yapışarak,
Dairesel hareketlerle burgulanır boşluğun ellerini tutarak.
Renkler göverir sayfanın kalbinde med vakti gülümser,
Canı can yapan bir yelkenli cezir dalgalarında belirir.
Gölgeler oynaşırken renklerle nakıştan heykeller dikilir.
Bir yıldız kayar ansızın... Bir sızı dikleşir ardışarak,
Damaklarda aşk tadı; gönüller birlenir, ebedi sarmaşarak...

Sait Edip Akdağ/S. Edip Yörükoğlu