Soğuyan kalplerimizi ısıtacak bir şefkatti aradığımız,
Oysaki yaşam bizi başka diyarlara getiriyordu.
Tam birbirimize yakınlaşmaya çalışırken,
Birşeylerin bizi geri çektiğini farkediyordum.

Belki geçmişteki sıkıntılarımızdı bizi uzaklaştıran,
Belki de kendimizi sevemediğimizden ayrı kalıyorduk,
Ya da karamsar düşüncelerimizden kurtulamıyorduk,
Bir türlü olmuyordu birlik ve beraberliklerimiz...

Sararan yapraklar gibi teker teker soluyorduk,
Bardaktan boşanırcasına yağan yağmurlar,
Üzüntülerimizle birlikte akıp gidiyordu gözlerimizden
Susuyorduk, birşey söyleyemiyorduk, içimize atıyorduk dertlerimizi.

Düşen karın, çatımızda oluşturduğu buz kalıntısı gibiydik,
Zamanla katılaşıyordu yüreklerimiz,
Bir darbeyle kırılacak oluyordu bedenlerimiz,
Atamıyorduk öfkemizi içimizden.


Derinliklere kazınmış nefretimizdi bizi engelleyen,
Affedemiyorduk kişiliğimizi, insanları ve yenilen gururumuzu,
Gitgide anlamsız hale dönüşüyordu hayatlarımız
Kara bulutlar kaplayan sevginin acı kışı üşütüyordu avuçlarımızı...