0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1308
Okunma
Tamam, gözlerinde dili var,
Hatta hakikatleri var,
Altında sakladıkları bakla niyetine.
Hayır, yalan bu!
Hangi kalbe işleyebilirsin bunlarla?
Ya da kaç kalbin yarasını deşebilirsin?
Merhem kılığında.
Kim kanar?
Çocuk değildir aşıklar,
Ve aşk da,
O çocukların eline tutuşturduğun şeker olmadı hiç!
O hikayeye benzemez bu,
Git, başka bir yalan bul!
Kalbi oyuncak mı sandın?
Sıkıldığın zaman yenisini alabileceğin.
O halde öyle sanmaya devam et,
Sert kayaya çarptın,
Ebeveyninin sana oyuncak alacak gücü yok artık,
Ebeveynin aşk!
Bu durumda ne bir aşık, ne de yarsın,
Sadece bir çocuksun emeklemeye yeni başlamış.
Senden hiçbir şey yok artık,
Ne sana, ne bir başkasına ait bendeki ruh,
Söylemlerin boşuna,
Yorma kendini,
Peygamber desem de, demem Nuh!
-Doğukan İÇİL-
İzmir, Eşrefpaşa
4 Mart 2009 / 04:45
