4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1584
Okunma
Sözcükler ateş olur, kor olur dilimde.
Nasıl anlatsam bilmem ki
Düğüm olur boğazımda.
Ah ah bir anlatabilsem ruhumdaki hezeyanları.
Yazacak çok şey,
Söyleyecek çok umut var.
Sözün lal olduğu ruhun isyankârlığında
Önü alınmaz bir depremin dalgalarında dağılmakta.
Nasıl anlatsam, bilemiyorum.
Belki de çok kolay olduğu için mi suskunluğa gizlenmekte,
bu kalp, bu gönül.
Söz kör, söz sağır
Söylerim her dem.
İsyan kar sözcükler bana.
Nasıl anlaşılır bunca muamma.
Volkan olup fışkırmak gökyüzüne,
Umut dolu, sevda dolu lavları savursam dört yanıma.
Bazen de yetmez herc-ü merc olmuş kader.
Belki de yıllarca aldatmışlar,
“Söz gümüşse sükut altındır”
Ama sözüm geçmiyor derinlerden gelen kendime.
Çatlaklardan sızan söyleyemediğim kırıntı sözcüklere
Biliyorum. Susuyorum kendime inat.
Artık, artık
Ah ah,
Susmanın kölesiyim
Buda ecdattan bana miras.
Cevap Yaz